15 Lutego 2024
17 lutego - Dzień Kota Drukuj
Praprapra i tak dalej przodek kota żył około 11 milionów lat temu na stepach Azji Środkowej. Około 3 milionów lat temu w wyniku ewolucji wykształciły się znane nam dziś gatunki kotów w tym żbik czyli daleki kuzyn kota domowego. Najbliższy przodek naszych kotów domowych – kot nubijski - wywodzi się z obszarów pustynnych Afryki. Prawdopodobnie pochodzenie zadecydowało o współczesnych kocich potrzebach. Koty mało piją, dobrze znoszą wysokie temperatury i lubią wylegiwać się na słońcu.
Koty udomowiły się same. Skorzystały z tego, że ludzie w osadach gromadzili zapasy ziarna, na których buszowały liczne gryzonie. Koty postanowiły zamieszkać w spichlerzach gdzie była obfitość pokarmu a tym samym przyczyniły się od ochrony ludzkich zapasów.
Najstarsze dowody życia kota z człowiekiem pochodzą z Cypru z przed 9,5 tyś. lat.
W wielu kulturach koty były utożsamiane z bóstwami. W starożytnym Egipcie bogini radości, miłości, tańca i domowego ogniska – Bastet - jest przedstawiana jako kobieta z głową kota. Słowiański bóg Ovinnik, chroniący zboże przed gryzoniami mógł przybierać postać czarnego kota. Czarnym okresem dla kotów były czasy średniowiecza gdzie religie chrześcijańskie powiązały je, zwłaszcza czarne kocury, z diabłem. Prześladowania i tępienie kotów spowodowało wzrost populacji szczurów, a to była jedna z przyczyn epidemii dżumy, która w XIV wieku zdziesiątkowała populację Europy.
Obecnie koty nadal pełnią rolę strażników wszelkich magazynów zbożowych, ale też są traktowane jako ukochane zwierzęta domowe, czasem wręcz zachowują się jakby to człowiek był ich „niewolnikiem” do spełniania kocich zachcianek. I bardzo skutecznie potrafią wyegzekwować od ludzi swoje prawa 😉.
Tekst: Aleksandra Wolniewicz